به منظور ارزیابی رابطه بین استفاده از کلاه کاسکت نیترینوساز و شدت و پیامد آسیب تصادفات رانندگی، داده‌های بیمارانی که به دنبال تصادفات موتورسیکلت و دوچرخه به اورژانس مراجعه می‌کنند، تجزیه و تحلیل شد. موتورسواران با استفاده از کلاه کاسکت با موتورسواران بدون استفاده از کلاه کاسکت و دوچرخه سواران با استفاده از کلاه کاسکت با دوچرخه سواران بدون استفاده از کلاه کاسکت با استفاده از SPSS v.20 مقایسه شدند.
پیامد اولیه مطالعه مرگ و میر در بیمارستان بود و پیامدهای ثانویه LOS بیمارستان، میزان پذیرش ICU و ICU LOS بود. برای متغیرهای طبقه‌بندی، از آزمون‌های مجذور کای برای تعیین اهمیت ارتباط بین متغیرهای پیش‌بینی‌کننده و نتیجه استفاده شد.
تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک تک متغیره برای شناسایی متغیرهای پیش بینی کننده مهم خطر مرگ و میر انجام شد. نسبت شانس خام مربوطه با 95% CI برای هر متغیر محاسبه شد. ضریب همبستگی پیرسون (r) برای همبستگی دو متغیره برای تجزیه و تحلیل روابط بین موارد بیماری همراه، از جمله DM، HTN، CAD، CHF، CVA و ESRD استفاده شد.
پس از آن، برای به حداقل رساندن اثرات مخدوش کننده ناشی از یک انتساب غیرتصادفی در ارزیابی اثر استفاده از کلاه کاسکت بر مرگ و میر، امتیازات تمایل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v.20 با استفاده از کلاه کاسکت به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای کمکی زیر به عنوان متغیرهای مستقل محاسبه شد.
کمتر موتورسوارانی که از کلاه کاسکت استفاده می‌کردند، در مقایسه با موتورسوارانی که از کلاه کاسکت استفاده نمی‌کردند، HTN داشتند. کمتر دوچرخه‌سوارانی که از کلاه کاسکت استفاده می‌کردند، DM و HTN داشتند در مقایسه با دوچرخه‌سوارانی که از کلاه کاسکت استفاده نمی‌کردند.
در بین موتورسواران، بیمارانی که از کلاه کاسکت استفاده می‌کردند به میزان قابل‌توجهی سطح BAC بیش از 50 میلی‌گرم در دسی لیتر در مقایسه با موتورسوارانی که از کلاه کاسکت استفاده نمی‌کردند داشتند. برای دوچرخه سواران، تفاوتی از نظر سطح BAC بین کسانی که کلاه کاسکت داشتند و بدون کلاه کاسکت وجود نداشت.
