یکی از چاشنی های اصلی فلفل دلمه ای سبز دزفول است که در سراسر جهان استفاده می شود. فلفل به نام فلفل دلمه ای شناخته می شود و دارای تعداد زیادی گونه با مورفولوژی های مختلف است که از طریق پرورش ایجاد شده اند.
تصویر گیاه کوچکی به ارتفاع حدود 80 سانتی متر با برگ های بیضی شکل در آرایش مخالف را نشان می دهد. گل ها روی بغل قرار می گیرند و یک بغل می تواند دو یا سه گل منفرد داشته باشد.
بسیاری از مطالعات نشان می دهد که کپسایسین موجود در فلفل قرمز به کاهش گرسنگی کمک می کند.
اصلاح نژاد برای بهبود، تنوع های مورفولوژیکی زیادی ایجاد کرده است، اما مورفولوژی تولیدمثلی یک معیار قابل اعتماد برای شناسایی در خانواده باقی مانده است.
همه فلفل ها “فلفل تند” نامیده می شوند. در واقع فلفل قرمز به میوه اشاره دارد، اما هر کدام یک نام مشترک دارند تا آن را از نام گیاهی رایج متمایز کنند.
نحوه انجام این کار به طور کامل مشخص نیست، اما یک مطالعه نشان داد که تولید هورمون گرسنگی، گرلین را کاهش می دهد.
گیاه فلفل دلمه ای هم برای مصارف غذایی و هم برای مصارف دارویی استفاده می شود. فلفل ها چیزهای زیادی برای آنها دارند. آنها کالری کمی دارند و سرشار از مواد برای تغذیه خوب هستند. همه انواع منابع عالی ویتامین های A و C، E، B هستند.
پتاسیم، اسید فولیک و فیبر. غذاهای تند به غذاهای ملایم جان می بخشند و باعث سیری بیشتر آنها می شوند.
فلفل ها حاوی طیف وسیعی از مواد شیمیایی گیاهی مانند فنولیک ها و فلاونوئیدها هستند که آنتی اکسیدان های مهمی هستند که ممکن است بیماری های دژنراتیو را کاهش دهند.
کپسایسین ترکیبی است که در فلفل ها یافت می شود و به آن طعم تند و تند آن می دهد. این ترکیب به دلیل خاصیت تسکین درد خود شناخته شده است.
