مویز سیاه یک مویز واقعا جالب است. کاربرد وسیعی در آشپزی و پزشکی پیدا کرده است؛ کشاورزان آن را به دلیل عملکرد بالای آن دوست دارند.
مویز سیاه بدون هسته متعلق به درختچه های چند ساله و از خانواده مویز فرنگی است. ارتفاع گیاه می تواند به یک و نیم متر برسد. شاخه ها به طور سنتی خاکستری مایل به زرد هستند و تا تابستان رنگ خود را به قهوه ای تغییر می دهند.
برگ های مویز سیاه دارای رگبرگ های طلایی و عطر خاصی هستند. آنها می توانند سه یا پنج پره با عرض 12 سانتی متر باشند. طول گل ها از 7 تا 9 میلی متر است که رنگ آن معمولاً یاسی یا صورتی است.
میوه های گیاه به رنگ بنفش تیره یا سیاه رنگ می شوند، هر مویز می تواند به قطر 10 میلی متر برسد. معمولاً مویز سیاه در اواسط اواخر تابستان می رسد.
مویز سیاه عمدتاً در روسیه (غرب، سیبری شرقی و بخش اروپایی) و همچنین در اوکراین و آسیای مرکزی رشد می کند. این گیاه عاشق جنگل های مرطوب است و در مناطق باتلاقی یافت می شود.
همه می دانند که مویز حاوی مقدار زیادی ویتامین C است. این برای کل خانواده مویز فرنگی معمولی است. از نظر محتوای در هر 100 گرم، به راحتی یک پرتقال یا خواهران آن – مویز قرمز و سفید را دور می زند.
به لطف ویتامین C است که می توانید بر خستگی مزمن غلبه کنید، سیستم ایمنی بدن را تقویت کنید و وضعیت اپیتلیوم را بهبود بخشید. مویز همچنین سرشار از آهن است، بنابراین استفاده از آن برای بهبود خون‌سازی به خانم‌ها توصیه می‌شود.
افزایش محتوای ویتامین E و D به تقویت استخوان ها، جلوگیری از پوکی استخوان و عادی سازی عملکرد سیستم قلبی عروقی کمک می کند.
در میان سایر آنتی اکسیدان ها، تانن ها باید مورد توجه قرار گیرند. این مواد تأثیر مفیدی بر وضعیت پوست دارند.
فواید مویز سیاه در رابطه با سیستم عصبی نیز آشکار می شود. همه اینها به لطف ویتامین های B است که به بهبود متابولیسم کمک می کند.
